Het gerucht klopt toch

Peyton kwam aanlopen.Het gerucht klopt toch dacht ze.Waarom wouden ze haar niet bijten daarstrak?Waarom was haar broer een vampier?Wie kon haar helpen?Dit vroeg ze zich allemaal af de zon scheen op haar zwarte haar.En op haar zilveren zwaard dit in haar witte schede stak.

Ineens verscheen Murtagh achter Peyton. "Hallo en dag." zei hij. Hij kneep zachtjes in haar halsader. Net hard genoeg om haar bewusteloos te maken. Hij ving haar op, en zette zijn tanden in haar nek. Toen hij klaar was legde hij haar neer in een klein steegje, en ging er zelf bij zitten, wachtend tot ze wakker werd.

''leuk he mensen hun bloed afpakken'' zei een stem opeens.
Ino kwam uit de schaduw gestapt en keek kort naar Peyton daarna keek ze rustig naar Murtagh.
Ino was wat veranderd sinds ze een vampier was.

"Wat jij wil joh. De een vindt het leuk, de ander vindt het walgelijk, weer een ander boeit het niet, ik hoor bij die laatste." zei Murtagh droog. "Wie ben jij eigenlijk?" zei hij, terwijl hij Ino goed in zich op nam."

''ik hoor ook bij de laatste hoor'' zei ze kort en snoof even.
Ze ging tegen een muur aan staan en bekeek Murtagh even daarna keek ze hem gewoon recht aan.
''ik ben Ino en jij?'' vroeg ze rustig.

Peyton opende haar ogen.
Ze voelde in haar nek en voelde 2 puntjes.
Ze stond duizelig op en keek de 2 aan.

Murtagh merkte Peyton niet op. "Ik ben Murtagh, aangenaam." zei hij. Ineens zag hij Peyton. "Goeiemorgen schone slaapster." zei hij tegen haar, en grijnsde.

"Peyton"zei ze en keek hem even aan.
"oke wie heeft me gebeten"zei ze

"IK!" riep Murtagh enthousiast. "Ik was het!" hij keek grijnend van Ino naar Peyton en weer terug.

''aangenaam'' zei Ino en keek kort naar Peyton. ''lekker geslapen?'' vroeg ze droog.
Daarna keek ze weer naar Murtagh ze lachtte even om hoe hij deed.
Daarna keek ze kort om zich heen het was lekker rustig op straat.

"Wat brengt jou hier in de stad?" vroeg hij aan Ino. "Had je ook dorst?" Hij bekeek haar even, ze zag eruit alsof ze rond de zeventien, achttien jaar was.

''nee ik dwaalde gewoon wat rond'' zei ze en haalde haar schouders op.
Ze ging recht staan en keek even naar Peyton daarna keek ze weer rustig naar Murtagh.

"Oké" Murtagh keek naar Peyton. Ze zag er net iets jonger uit dan Ino. "Wat zullen we doen met deze hier?" zei hij, en wees naar Peyton.

''tja, ze is nou toch al een vampier dus wat zouden we er mee kunnen doen?'' vroeg ze.
Ze keek kort naar Peyton en grijnsde lichtjes. ''hoe ben jij eigenlijk vampier geworden?'' vroeg Ino aan Murtagh.

"Zelman, maar hij heeft er zwaar voor geboet." zei hij en hij haalde het mes een klein beetje uit zijn broek. "Zijn buik heeft kennisgemaakt met deze hier." hij wees naar het mes en grijnsde.

''hmm ik ken hem niet'' zei ze en haalde haar schouders op.
Ze keek toen naar de messen en grijnsde lichtjes. ''van zo'n wraak hou ik wel'' zei ze.
''kheb zelf ook twee messen'' zei ze daarna en haalde ze tevoorschijn. Ze liet ze even zien en stopte ze daarna weer rustig weg.

"Ik hou ook van dat soort wraak, daarom deed ik het ook." Murtagh bekeek de messen van Ino. Zelf stopte hij ook zijn mes terug in zijn broek. Hij deed zijn shirt over het heft heen, zodat het niet zichtbaar was.

Ino knikte langzaam en grijnsde lichtjes. Ze keek even naar boven en zuchtte.
Ze sprong naar boven en stond nu op een huis. Ze bleef rustig op het dak zitten en keek naar de lucht.
Het was rustig op straat dus niemand zou haar zien behalve Murtagh en Peyton.

Murtagh rende tegen de muur op, sprong tegen de muur die er tegenover stond, en via die muur sprong hij op het dak waar Ino zat. Hij ging naast haar staan en keek naar het plein wat voor hen lag. "Waarom zouden mensen Vampiers nooit opmerken? Ze zijn eigenlijk zo opvallend; ze zijn veel sneller, veel sterker, veel slimmer dan mensen, ze kunnen teleporteren, dat zou toch op moeten vallen?"

Peyton keek naar het tweetal.
Ze keek even rond en sprong op een dak.

''de meeste mensen weten het ook wel dat hier vampieren leven, alleen sommige vinden het een fabeltje'' zei Ino rustig.
''ik moet toegeven dat ik er zelf ook niet helemaal zeker van was of ik het moest geloven, tot dat ik gebeten werdt door een vampier die ook nog is verliefd op me is'' zei Ino.
Ze zuchtte diep bij de gedachten aan Jirou. Jirou voelde wat voor haar maar zij voelde niks voor hem, zo lastig was dat.

"Ik wist ook niet of ik het moest geloven, en toen werd ik twee minuten daarna gebeten door Zelman." Murtagh keek nog even naar het plein. "Wie beet jou dan eigenlijk?"

Peyton bleef nog even zitten.
Opeens was ze uit het oog verloren maar was er nog.

''ik ben gebeten door Jirou, we waren gewoon op het strand aant zwemmen en ineens stond hij achter me en beet hij me..'' zei ze en zuchtte.
''ik was echt verward en wist totaal niet meer wat ik moest denken, naja ik weet nu iniedergeval zeker dat vampieren bestaan'' zei Ino.

"Zelman viel me aan met vuur, door de hitte viel ik flauw en toen beet hij me." Murtagh hoorde iets achter hen bewegen. "Ik denk dat ons meisje ons is gevolgd naar boven..."