Nooit eens rust

Cassandra rende naar het kerkhof, de enige plek waar ze ooit rust vond. Ze knielde bij een graf neer en zei ''Rest in peace my mother'' en legde er paar zwarte bloemen bij. Haar ouders waren beide vermoord door jagers, Vampier jagers, Ze zuchten en stond op. Liep naar een boom en klom erin, zo kon ze mooi zien wie er nog meer kwam.

Forest liep langs de graven, zijn ogen gleden over de namen en af en toe stopte hij bij een graf. Na een paar minuten kwam hij bij het graf van Cassandra's moeder terecht. Hij stopte weer en keek ernaar.

Cassa gromde toen ze de vreemde jongen bij het graf van haar moeder zag staan. Ze sprong uit de boom en lande stilletjes naast Forest. ''Wie ben jij'' vroeg ze zacht, maar toch dreigent.

Forest draaide zich naar Cassandra. "Forest..." zei Forest. "En jou naam is?" vroeg hij daarna.

''Cassandra'' Zei Cassa rustig. Ze rommelde even in haar zakken en haalde daar een pakje sigaretten en een aansteker uit. Ze stak een sigaret op en keek naar Forest ''Zeg eens wat doe je hier?''

"M'n oma ligt hier ergens bij..." zei Forest rustig. "Ze had dezelfde voornaam als er op deze grafsteen stond..." zei forest daarna.

Cassa keek Forest verbaast aan. ''Je...je oma, das vreemd, mijn moeder ligt hier'' Zei ze en knikte naar de grafsteen waar ze bij stonden. Ze blies een rook wolkje de lucht in, haar hoektanden blonken even snel in het maanlicht.

"Veel mensen hebben die voornaam hoor, het was gewoon toeval. Ik denk niet dat je moeder zo oud was toen ze stierf, aangezien jij ongeveer even oud als mij bent..." zei Forest en glimlachte even.

''Ze is vlak na mijn geboorte gestorven, vermoord door vampier jagers'' Zei Cassa. Ze zuchten, hij had gelijk vele mensen hadden die voornaam.

"Ben jij een vampier?" vroeg Forest.

''Waarom wil je dat weten?'' vroeg Cassa opeens alert. Ze vertelde niet zo veel over haar afkomst als Vampier, om er geen problemen mee te krijgen.

"Wees gerust, ik doe je niets als je mij niets doet..." zei forest terwijl hij naar een bankje liep en op de rugleuning ging zitten.

''Uhm ligt eraan, maar je hebt geluk, ik heb net gegeten'' Zei Cassa. Ze sprong in de dichtsbijzeinde boom en keek naar forest, ondertussen nam ze nog een trekje van haar sigaret en gooide hem uit op de grond.

"Wat als je me weer tegenkomt en je hebt niet gegeten?" vroeg Forest terwijl hij naar Cassandra keek die in een boom zat.

''Dan heb je of pech of geluk'' zei Cassa. Ze likte haar lippen even af toen ze zijn nek zag, nog ongeschonden en vers.

Forest keek naar cassandra en pakte met zijn handen zijn nek vast. "Fijn..." zei hij zachtjes.

''Je mag blij zijn'' zei Cassa. Ze rende weg, veranderde in een zwarte wolf en kwam weer terug, ze blafte speels en rolde op haar rug.

"Waarmee dan? Ik zit opgescheept met een vampier, maar ooit zal ik er wel een moeten worden..." zei hij zacht.

Cassa keek hem met een schuine kop aan, ze blafte weer en ging voor hem liggen.

"En ik ga jou niet aaien..." zei Forest. "Straks word ik nog een weerwolf in plaats van een vampier... of kan ik kiezen..." zei hij daarna.

Cassa gromde even en veranderde terug. ''Nee ik ben alleen een Vampier, mijn extra kracht is om in een wolf te veranderen. Dat gebruik ik om wat aandacht te krijgen. Het is nogal..... eenzaam als Vampier snap je'' Zei Cassa. Ze glimlachte even en stak een nieuwe sigaret aan. ''Ook een?'' vroeg ze terwijl ze het pakje voor hem hielt.

"Nee dank je..." zei Forest die afwezig voor zich uitstaarde.

''Dan niet'' zei Cassa, ze haalde haar schouders op en ging op een graf steen zitten.

Forest zuchte en liet zijn handen hangen.