rust

Mearl was een eindje verderop van Pearl afgestapt ergens waar haar fiets nog stond.
Snel fietste ze naar het hart van de stad en keek naar een winkeltje ze glimlachte even er was daar ergens een klein meisje een slachtoffer dus ooit zou het wel is gebeuren.
Langzaam zette ze haar fiets tegen de muur aan en liep de winkel binnen.
"een lolly graag." zei ze zacht ze keek naar het kleine meisje die het hoorde en begon te kwijlen.
"euhm doe er maar twee." zei ze lief en ze zag het kleine meisje glimlachen.
"hier het geld." zei ze terwijl ze de lolly's in haar hand kreeg gestopt en het geld op de toonbang zette.
"mevrouw is het goed dat ik haar even meeneem naar buiten om te spelen?" vroeg ze aan de moeder van het meisje die vervolgens ja knikte.
"oke bedankt." ze vond het wel een aardige vrouw mischien haar moeder?
ze pakte het handje vast van het meisje en liep naar buiten.
"hier een lolly." zei ze en gaf de grootste lolly aan het meisje "alleen moet je er wel wat voor doen." zei ze met een klein glimlachje op haar gezicht waardoor je haar slachttanden kon zien.
het meisje knikte angstig "kom mee." zei ze met een bevel toen ze merkte dat het meisje bang werd ze sleurde het meisje mee naar een huisje die onbewoond was er waren weinig mensen, maar deze mensen geloofde blijkbaar niet in vampiers alleen zullen ze zometeen wel anders piepen.
"draai is om." zei ze lief en hielp het meisje even ze tekende een tekening van het meisje en zijzelf waarbij zij haar beet.
"kijk meer." zei ze terwijl ze het meisje weer omdraaide naar het plaatje toe meteen begon het meisje te krijsen "stil." riep ze woest uit het meisje werd niet stil en snel legde ze haar handen op de mond van het meisje.
"stil nu." fluisterde ze in het oortje.
"je bent er zometeen vanaf." snel beet ze in het kleine nekje van het meisje ze had bij de bakker een mes gestolen en stak het in de rug van het meisje.
"nu dus." zei ze gemeen en dronk al het bloed uit het meisje ze schreef op de muur: 'geloven jullie nu nog steeds niet in vampiers?' ze keek er grijnzend naar ze had het met het bloed van het meisje gedaan het mes pakte ze op snel rende ze het steegje uit en liep naar de bakker toe ongezien legde ze het mes op de toonbank neer waardoor het leek alsof de bakker het had gedaan.
"mevrouw uw kindje ligt daar in dat steegje en ze beweegt niet." zei ze nepbang.
de vrouw rende weg naar het steegje toe je hoorde een harde schreeuw en niet snel daarna kwam de vrouw terug en zag dat Mearl bloed aan haar handen had.
"jij jij jij hebt het gedaan." bromde de vrouw boos "hoe kon je?" de vrouw pakte Mearl vast.
"ik moet ook leven." fluisterde ze zacht terwijl ze meegesleurt werd door de vrouw naar het politieburuea.

Zelman stond op een gebouw en zag Mearl die door een vrouw werdt mee gesleurd. Zelman sprong naar beneden en lande rustig op de grond voor de vrouw. ''sorry maar ik kan niet toestaan dat u haar meeneemt'' zei Zelman. HIj pakte de vrouw bij haar nek. De vrouw liet Mearl los en snakte naar adem. Zelman duwde vrouw een steeg in en opeens hoorde je een krijs. Zelman kwam rustig de steeg uit gelopen en liep naar Mearl toe. Hij veegde wat bloed van zijn mond af. ''hmm dat was wel even lekker'' zei hij en grijnsde lichtjes.

"dankje en ik bedoelde niet dat jij dom was bij de begraafplaats." zei ze zacht ze was hem dankbaar.
snel liep ze naar de bakker toe en pakte het mes het zou nog wel is van pas kunnen komen.
Toen ze uit de winkel kwam pakte ze haar fiets en liep met de fiets in de hand naar zelman toe.

''oke'' zei hij kort en grijnsde licht. Hij zag een aantal mensen de steeg inlopen. En je zag mensen druk bellen naar ambulance. Eigenlijk had dat weinig zin. Zelman had de vrouw allang dood gebeten. Hij keek kort naar Mearl en grinnikte even. Hij liep rustig verder en keek even omzich heen. Het was mooi rustig in de stad.

"dat meisje is ook mooi dood heb je haar zien liggen?" zei ze grijnzend.
"ze was best wel lekker." zei ze met een glimlachje waardoor je haar bebloede slachtandjes kon zien.

''Kan wel, zo'n vrouw is lekkerder zit meer bloed aan'' zei hij kort en knipoogte grijnsend. Hij begon zich nu snel weer te vervelen. Er was in de stad bar weinig te doen. Hij snoof even en stak een sigaret aan die hij rustig in zijn mond stopte. Hij keek weer naar Mearl en grijnsde lichtjes.

"wacht ff dat meisje heeft mijn twee lolly's nog." grijnsde ze het zwaart blonk in het maanlicht verbaasd liep ze naar het ongeval toe waar het meisje en de vrouw lag met allemaal mensen erom heen.
ze probeerde erdoorheen te kruipen wat dus lukte eenmaan bij het meisje en de vrouw aangekomen deed ze alsof ze schrok "zij heeft mijn geld ring en lolly's krijsde ze geloofwaardig.
Snel liep ze erop af en pakte het terug een paar mensen werden ongeïntereseerd en liepen weg uiteindelijk waren het er nog maar vier ofso.
Het mes was goed te zien dat merkte je ze knipoogde naar Zelman ze hadden weer is wat te doen gewoon voor de lol.
Haar ogen betraande ze was hier goed in aangezien ze zo klein was.
Ze draaide zich om en pakte het mes uit haar riem de mensen schrokken toen ze het zagen.
ze liet haar slachttanden zien en de mensen schrokken nu echt snel stak ze het mes in de vrouw en het meisje.
Langzaam liep ze op een vrouw af en trok haar mee de duisternis en je hoorde een schreeuw toen Mearl het mes in haar borst stak en vervolgens in haar nek beet.
Tijdens dat ze beet trok ze het mes naar da andere borst toe het bloed vloeide en ze dronk het op ze deed hetzelfde bij de man die er bang aan kwam lopen om te kijken.
"wie wil er nog meer." zei ze vals.

Zelman keek geintresseerd toe. Hij stond ineens achter de man. ''boe'' zei hij droog. De man keek geschrokken om en Zelman beet ineens in zijn nek. Bloed vloeide langs zijn tanden. Hij grijnsde en dronk het bloed op. Hij liet de man los en de man viel slap op de grond. Zelman grinnikte. Opeens hoorde hij politie sirene. ''kom mee we moeten hier weg'' zei Zelman tegen Mearl en liep een donkere steeg in.

"nee ik wil meer." zei ze grijnzend en bleef in het donker.
ze pakte het mes en verwonde zichzelf ze smeerde bloed van de andere op andere plekken maar ook bij zichzelf.
ze bleef in het donkere hoekje zitten en snikte totdat er een politiman aankwam die het had gehoord en zielig naar het geluidje keek.
snikkend kwam Mearl tevoorschijn het mes had ze in haar arm laten zitten voor het dramatiche ze wist dat ze niet goed deed maar ze had ooit gehoord dat vampiers toch niet dood kunnen en de wonden snel weer zouden helen als ze ze met rust laat tenminste.
ze snikte en de man schrok toen hij het meisje zag hij belde de ambulance en hield haar stevig vast hij wist niet wat hij met het mes in haar arm moest doen.
toen de ambulance eraan kwam wist Mearl dat dit niet echt goed was en dat ze zichzelf in de nesten had geworpen.

Zelman stond in de schaduw waardoor je hem niet kon zien. ''wat is ze toch slim bezig'' mompelde hij sarcastisch. Hij keek scherp naar haar en snoof. Hij wist niet of hij haar nu weer moest gaan beschermen, ze had zichzelf in de nesten geworpen.

Ze besloot maar gewoon wat te doen mischien zou het helpen ze schudde zich uit "laat me los." riep ze de man liet haar los en keek haar verbaasd aan.
ze pakte het mes uit haar arm en het bloed vloeide.
"uhm is dat wel zo handig meisie?" vroeg de man "ja natuurlijk." zei ze terug en glimlachte gemeen waardoor je haar slachttanden kon zien de mannen keken verbaasd naar het Mearl.
in de tijd dat zij maar verbaasd stonden te kijken rende ze weg pas later merkte de mannen dat Mearl het mes nog bij zich had en zij iedereen had vermoord ze rende achter haar aan, maar toen ze om de bocht waren zagen ze haar wegvliegen ze zouden een zoekactie organiseren op haar ze wouden weten wat het was.


(ik moet weg doei)

Zelman grijnsde licht. Hij keek kort naar de agenten en liep rustig verder door de straten. HIj keek naar de lucht. De sterren en de maan stonden aan de hemel. Zelman keek even achter zich. Er stond nog een hoop agenten rond te kijken. Ze zagen Zelman. En wouden naar hem toe rennen. Maar voordat ze nog bij Zelman kwamen was hij al verdwenen in de schaduw.