Hoe zou het voelen?

Jirou vroeg zich af hoe het zou zijn om een vampier te zijn.
Hij keek naar het meer en hoorde peta.
Ze vloog op zijn schouder.
"Peta hoe zou het voelen meisje?"zei hij

''Dat kan ik je laten voelen'' Zei Cassa. Ze sprong uit een boom en liep naar Jirou. Ze had al een langere tijd niets gegeten, en had dus nu erge honger.

Jirou keek haar aan.
Hij trok zijn zwaard tevoorschijn.
"als je het maar laat"zei hij

''Tututu waarom niet, je wilde het toch zelf'' Zei Cassa onschuldig. ''En ik ben je vriend, of niet soms?'' zei ze daarna en trok en pruillipje.

"Je bent een vriend dat klopt,maar of ik het wil,zie je wel aan me"zei hij.
Hij stopte zijn zwaard weg en keek haar aan.

''Ik stelde het voor, ik dreig niet. Alleen als ik uitgehongerd ben dood ik meteen, anders vraag ik het eerst'' Zei Cassa. Ze deed dit altijd, behalven die keer met Mearl, maar dat was om Zelman te laten zien wat ze kon.

"Nou normaal vampiers vragen het niet"zei hij met een lachje op zijn gezicht.
Hij keek cassa aan en wachte af.

''Weet ik, maar ik heb me zelf aangeleerd om niet meteen aantevallen. Meestal wacht ik op mensen die het zelf willen, zo als jij'' Zei Cassa en glimlachte flauw, haar hoektanden waren zichtbaar, maar dat deerde haar niet.

"Daar hebben sommige het moeilijk mee,maar ik maak me zorgen over mijn zus"zei hij.
Hij dacht aan seraphine en haar ziekte.

''Wat is er met haar?'' vroeg Cassa. Ze had een lange tijd kruidenkunde gevolgt en misschien kon ze helpen.

"Nou ze heeft een ernstige hartziekte,en kan haar pillen niet goed meer betalen,ik zou haar helpen met voor te schieten,maar ik vrees dat het niet genoeg is"zei hij.
Hij zuchte eve, hard en keek haar weer aan.

Cassa dacht even na, ze had het. Ze floot op haar vingers, een zwarte wolf kwam aan rennen en kwispelde vrolijk. Cassa bukte zich en fluisterde iets in zijn oor. HIj rende weg en Cassa ging weer rechtop staan. ''We moeten even wachten'' zei ze enkel en ging zitten.

"Oke mij goed,dit is peta"zei hij en wijzde op de and.
Hij keek even naar cassa en vond haar wel cool.

''Ah daar is hij al'' Zei Cassa. Ze ging op haar hurken zitten en haalde de kruiden uit zijn bek. Ze aaide de wolf even en zei ''Ga maar jongen je hebt je werk gedaan'' De wolf blafte even en rende toen weg. Cassa ging weer staan, keek Jirou aan en zei ''Mag ik je zus misschien zien?''

Hij knikte en fluisterde peta toe"ga seraphine halen zeg dat ik haar nodig heb".
Peta vloog weg op zoek naar seraphine

Seraphine merkte vlug Peta op, en ze kijkt naar de vogel. Deze besluit ze maar
gewoon te volgen, en niet veel later kwam ze bij haar broer terecht. Wat is er
Jirou? Vroeg Seraphine hem dan rustig, en ze kijkt heel even naar de dame
die bij hem stond. Toch hield ze deze in het oog, en ze kon niet echt achterhalen
of ze een mens of niet was.

"Met mij niets het gaat om jou,cassandra kan je misschien helpen"zei hij

Ineens kwam Kotarou uit de bosjes gerend. Hij struikelde over een takje.
''woow!!'' riep hij en knalde op de grond. Hij stond weer snel op en rende naar
Cassandra. ''Cassandra je moet me helpen, er is iets met Mearl en ze heeft een kogel
in haar schouder!'' riep hij wanhopig.

Seraphine kijkt even naar Kotarou die opeens tevoorschijn komt, en ze kijkt dan
naar de persoon die Cassandra noemde. Jirou voorlopig kan ik nog mijn pillen
betalen, en ik zal weer op maandelijkse controle moeten gaan. Vertelde ze
dan rustig en ze kijkt haar broer aan. Toch zou ze hem niet zeggen dat ze voor
vanavond geen pillen meer heeft, en ook wilde ze hem niet bezorgder maken dan
dat hij al is.

"Seraphine ze kan je helpen echt"zei hij

Seraphine kijkt hem rustig aan, en kijkt dan naar de dame. Hoe dan?
Je weet dat niemand kan helpen tenzij ik gebeten word. Vertelde ze
dan gewoon en ze ging neerzitten in het gras. Ze zou het zo laten, en hem
laten denken dat ze nog pillen heeft, maar toch liegt ze niet graag tegenover
hem.

"Seraphine er zijn andere manieren,maar wil je gebeten worden"zei hij bezorgder dan hij ooit was geweest om iemand.

Seraphine kijkt hem even aan, maar twijfelt te reageren. Langs één kant
wel, maar aan de andere kant wil ik Delphine en haar familie niet teleurstellen
door me door andere vampieren te laten bijten. Zei ze dan rustig aan hem,
en ze wist dat delphine en haar familie het liever niet wilde. Alleen ze was beu
om telkens die pijn te voelen, en dus wenste ze wel vaak om gebeten te worden.
De enige rede dat ze niet wilt gebeten worden is omdat ze anders geen landschappen
zou kunnen tekenen vanwege de zon.

''Ik kan je bijten, maar ik kan je ook helpen'' Zei Cassa. Ze keek even naar Kotarou en zei ''Ik kom zo''

"Je weet delphine begrijp het,het is voor je gezondheid"zei hij.
Hij keek naar cassa en zei"als je wil ga ik naar mearl"