Gebeten ziijn

(wat is een schoor?)
Mearl moest lachen om het katje ze aaide het een paar keer en dacht toen weer aan Pearl en aan hoe alle vampiers/mensen zouden reageren op haar.
"Ja ze komt vast wel." zei ze zacht.
Toe ik mis je kom dacht ze weer en keek lief naar Claudia "eigenlijk is het wel leuk om een vampier te zijn alleen jammer dat je niet tegen knoflook kan of je eigen spiegelbeeld niet kan zien." zei ze zacht.
opeens hoorde ze een raar geluid ze kende het ergens van geflapper en gemiauw.

Zelman kwam uit de bosjes gestapt. Hij had zijn ogen gesloten en had, zoals hij vaker wel had een sigaret in zijn mond waar een rook pluimpje van af kwam. Hij opende zijn ogen en keek naar Mearl en het onbekend meisje. Hij grijnsde lichtjes. wie is het meisje? en is ze al een vampier? vroeg hij zich in zijn gedachten af. Als het meisje geen vampier was kon hij misschien nog weer is zijn kans pakken. Hij keek kort naar Mearl. HIj kende haar nog wel van de brug.

Forest keek naar Zelman, en daarna naar de rest. "En ik ga maar weer..." zei hij en liep weg.

Mearl herkende het geluid nu dondersgoed.
"Pearl." riep ze blij uit en keek naar het grote beest dat boven haar vloog.
Pak hem maar dacht ze terwijl ze naar Zelman keek.
Het beest luisterde en pakte hem op en gooide hem weg. "je blijft van haar af." zei ze kil en riep in haar gedachten pearl bij zich en aaide het grote beest.

Zelman lande weer rustig op de grond. ''jij zou beter moeten weten als vampier'' zei hij en grijnsde lichtjes. Hij ging op een rots zitten en keek naar het beest. ''mooi beest'' zei hij kort. Hij nam een trekje van zijn sigaret en blies de rook kalm uit. Hij stopte de sigaret weer in zijn mond en gooide een steentje in het water. Daarna keek hij weer rustig naar Mearl en Pearl.

(past goed bij elkaar mearl en pearl XD)
"hm." bromde ze even.
"dankje het is trouwens een kruising van een reus een kat en een nogwat vogel." zei ze tegen Zelman ze aaide het beest en sprong erop kom even een stukje vliegen zei ze in haar gedachten tegen Pearl.
Het beest luisterde en vloog de lucht in over het meer met de wind in haar gezicht haar lange blauwachtige haren die wapperde in de lucht het was al tijden geleden dat ze dit had gedaan.

(dat dacht ik dus ookal xD)

Zelman keek naar Mearl en pearl en snoof even. Iedereen hier had haast een dier of kon in een dier veranderen zoals Cassa. Zelman had dat niet. Hij hoefte dat ook niet zo nodig. Hij leefde nu opzich zelf en kon staan en gaan waar hij wou. Een wind ging door zijn haar en hij bleef een tijdje naar Mearl en pearl kijken die door de lucht heen vlogen.

"jaloers?" riep ze naar beneden toen ze ogen in haar rug voelde steken dit was ze wel gewend vroeger werd ze vaak gepest omdat ze geloofde in vampiers ze zou nu eigenlijk is langs moeten gaan en laten zien dat ze wel bestaan wat zou dat lachen zijn.
Kom weer naar beneden zei ze terwijl ze pearl aaide over zijn kattenkop de vleugels van een roofvogel stopte met bewegen en ze daalde als een speer naar beneden recht op zelman af.
"nou?" riep ze naar hem en net voor hem trok ze Pearl omhoog zodat alleen de lange staart van pearl hem een klap in zijn gezicht gaf.

''nee waarom zou ik?'' vroeg hij kort en snoof. Hij hoefte niet jaloers te zijn. Mearl had misschien een dier maar voor Zelman hoefde dat niet zo nodig. Hij kon prima op zich zelf leven en hoefte niet eens altijd gezelschap te hebben. Hij was immers een vampier en die werden gevreesd door mensen. Toen hij klein was, was hij al een vampier door dat een vampier hem had gebeten. Kinderen op zijn school plaagde en pestte hem doordat hij die hoektanden had. Maar op een dag had hij toegeslagen en een jongen dood gebeten in de jongens toilet. Hij werdt geschorst van school en iedereen die hem tegen kwam, liepen met een grote boog om hem heen. Hij zuchtte en nam weer een trekje van zijn sigaret.

(he je krijgt een klap in je gezicht en er gebeurd niks XD)
Mearl keek raar naar Zelman "nou je weet maar nooit hoor op een dag zul je gene vrienden meer hebben een ook geen huisdier en dan heb je er echt wel eentje nodig had ik ook." riep ze naar beneden.
Ze keek even of er ergens een plek was waar ze zou kunnen landen of in iedergeval zelf van Pearl af kon springen en op een zachte plek terecht komen.
daaro zei pearl in zijn gedachten ze schrok even en keek naar beneden en merkte toen weer dat het pearl was oke zei ze terug en wachte af totdat pearl daarheen vloog.
Toen ze er waren sprong ze van hem af op een zachte plek en rende terug naar Zelman en Claudia.

(wtf dat stonder er eerst niet >.< of dat is weer zo'n storing dat ik soms hele berichten niet kan zien >.<)

Zelman snoof even. ''van mij part heb ik helemaal geen vrienden, toen ik een kind was had ik ze ook niet. Ik leef mijn hele leven al alleen'' zei hij kort en licht geirriteerd. Als hij er aandacht dat al die kinderen hem uitlachtte. Zijn ogen gloeide rood en een boom vloog verderop in brand. Zijn ogen werden normaal. Hij stond op en keek even naar de brandende boom en daarna naar Mearl.

(nee kheb het later veranderd omdat het eerst helemaal nergens op sloeg en ik het al gestuurd had dus daardoor zou het ook kunnen komen )
"het zal wel." zei ze kort en ging liggen kijkend naar de maan.
ze zag er iets in maar wist niet wat ze zuchte diep en bleef kijken tot ze in slaap viel en zelman alles met claudia kon doen ze sliep immers altijd heel diep.

Zelman keek kort naar Mearl. ''jammer dat ze een vampier was ik had m'n tanden wel in d'r willen zetten'' zei hij kort en grijnsde licht. Hij keek kort naar Claudia, die zou hij nog wel een keer pakken. Hij had nu geen honger. Hij liep rustig langs de brandende boom en verdween. Het vuur verdween dus ook.

Mearl werd langzaam wakker van een geluid het leek op het geluid van Pearl blij heel blij blijer dan maar kon.
Langzaam deed ze haar ogen open maar zag niet echt veel.
Wat is er? dacht ze kijk dan zei Pearl in zijn gedachten terug.
oke ik kijk ze deed haar ogen open ze kon nu wat beter zien ze schrok toen ze Pearl met haar grote kop naar haar keek het was gewoon gruwelijk wat is er zo belangrijk dat ik wakker moet worden zei ze een klein beetje boos.
kijk maar zei Pearl terug en verdween voor haar ogen.
da da dat is een soortgenoot en een mannetje? schreeuwde ze in haar gedachten uit.
inderdaad ik ben een mannetje zei het mannetje.
euhm hoe moet ik jouw noemen?
ja noem me maar even denken hoor Pearl weet jij een goede naam? vroeg het mannetje aan Pearl.
ja Black Pearl.
dat is perfect. Mearl schrok zou het al een stelletje zijn het zou wel leuk zijn dan zou ze meerdere huisdieren hebben, maar ze zou Pearl dan ook heel weinig zien.
zijn jullie een stel?
zij ze terug er onstonden tranen in haar ogen. en als dat zo is hoe moet het met ons?
er onstond een lange stilte tot ze iemand in de bosjes hoorde bewegen.

Claudia keek Zelman een beetje boos aan en zei "zolang je maar van me af blijft". Toen verdween hij, toen de boom in brand stond snelde ze ernatoe en probeerde het te doven.

sorry ja zei pearl verontschuldigend.
dus we we kunne en niet meer met elkaar omgaan ze snikte en keek naar de twee beesten.
uhm nou ja nee mischien zei pearl stotterent terug toen ze zag dat Mearl begon te snikken en betraande ogen kreeg.
niet huilen vevolgde hij snel.
ja wat is het nou? zei ze licht geïriteerd.
soms kunnen we elkaar zien ik moet nu weg zei Pearl en flapperde met zijn vleugels en vloog weg.
Black Pearl volgde Pearl gehoorzaam en samen lieten ze Mearl achter.
"Ga niet weg!" riep ze snikkend naar de twee beesten ze barste in tranen uit en verschool haar gezicht achter haar blauw achtige haren.

Claudia keek naar de twee wegvliegende beesten, en besefte dat de een een huisdier van Mearl was. "Moet ik ze terug halen?" vroeg Claudia grijnsend.

"nee." zei ze sip en liep weg "hoezo dan?" vroeg ze toen ze naar claudia keek.
ze stond op en bewoog met haar vleugels het lukte nog niet echt helemaal.
Ze had zich eerst gekleed als een vampier dat vond ze altijd leuk lekker dramatich, maar toen ze gebeten werd was ze veranderd haar hele lichaam paste zich aan, aan de kleren die ze toen had gedragen zwart met nepvleugels nou nu zijn ze niet zo nep meer.
Ze glimlachte breed en probeerde te vliegen ze kwam een voet boven de grond vandaan het was werkelijk een kunst ze hoefde nu niet meer te lopen.
"doei ik ga maar weer." zei ze zacht ze wist dat Pearl wel terug zou komen dat kwam hij altijd.
En snel vloog ze weg ze moest een schuilplaats vinden de politie was namelijk naar haar op zoek.

"Doei"zei Claudia sip en stond op. Ze keek in de goudkleurige ogen van Luna en zei "kom je mee?". Luna sprong in de armen van Claudia, die haar wegbracht.