Op zoek naar Voedsel

Cassa rende als Wolf door de straten van de stad, ze had honger en zocht alle vuilnis bakken af. Ze gromde en keek naar de mensen om haar heen, deze rende geschrokken weg. Een klein meisje liep op haar af, Cassa zag een worstje in har hand, ze begon te kwispelen en blafte speels. Het meisje kwam dichterbij en legde het worstje voor Cassa neer, deze schrokte het naar binnen en ging speels op haar rug liggen.

"je gaat toch niet weer van iemand een vampier maken?" bromde Mearl naar casa die daar op haar rug lag te kwispelen.

Cassa gromde even en rolde terug. het meisje rende bang weg, ze veranderde terug en zei ''Ik had honger, maar als je wilt neem ik nog wel wat van je'' ze blies als een kat en keek Mearl met haar bloedrode ogen aan.

Zelman liep door de straten. Hij kwam in een achterbuurt terecht en zag verderop Cassandra en Mearl.
HIj kende Mearl nog wel. Zij was het meisje dat Cassa had gebeten.
Hij grijnsde lichtjes en liep naar hun toe.

"nee dankje vet monster." zei ze boos.
"o ja en het zat trouwens al in mijn bloed." ze liep langzaam op cassa af ze wist dat ze geen kans zou hebben maar het was te proberen.
"en ik zou wel mee willen helpen." zei ze daarna gemeen.

Cassa grijnsde vals en zei ''Zozo wat wilde je gaan doen''. Haar ogen vernauwde even toen ze Zelman zag, een glimlachte speelde op haar lippen. haar lange hoektanden zichtbaar.

"en wat wil jij doen dan?" zei ze kalm met een vluigje bangheid op wat ze nu weer zouden doen.
"euhm antwoord graag." bromde ze een beetje shaggie "ik heb niet de hele dag de tijd." vervolgde ze nog snel.

''hé Cassa heb je nog niet genoeg bloed van d'r gehad'' zei Zelman tegen haar en grijnsde.
Hij keek daarna naar Mearl. ''zo zo van gedachten veranderd?'' zei hij kort.

snel draaide ze zich om "ik moet er maar mee leven nou goed." ze vond het jammer dat hier geen meertje in de buurt was en het zou alsnog niet helpen.
zachtjes liep ze weg naar een klein meisje en gaf haar een aaitje over het bolletje van het meisje. "ga maar naar ja mamma toe." fluisterde ze in het oortje.

''Ikke wel, neem jij haar maar'' Zei Cassa tegen Zelman. Ze grijnsde even en zei ''Ik heb honger, niet genoeg gegeten. Ik ga nog wat jagen'' Ondertussen veranderde ze in een wolf en schoot langs Zelman heen weg.

Zelman verscheen achter Mearl. ''over laat haar hier blijven zodat we onze tanden in haar nek kunnen boren en het bloed uit haar weerloze lichaampje kunnen zuigen'' zei Zelman grijnsend in het oor van Mearl.

"jaja." zei ze zacht en draaide zich om ze keek zelman strak aan.
"jij hebt ook geen honger niet waar." zei ze kortaf en draaide zich om kijkend naar het meisje dat een beetje bang wegrende.
"jou krijg ik later nog wel." zei ze iets harder maar toch niet te hard zodat het kindje haar kon horen.

Zelman leunde tegen de muur van het huis aan en grijnsde lichtjes.
''ik heb altijd wel zin in bloed'' zei hij kort en snoof.

"ik niet en vooral niet als het zo klein is." zei ze kil en liep daarna naar haar fiets die nog ergens lag.
Ze stapte erop en fietste droog weg zonder nog iets te zeggen.

Zelman keek haar grijnsend na. ''ow wacht maar meisje je zult zien nog even en je kunt niet meer zonder'' zei hij grijnsend. Hij keek even omzich heen en sprong daarna op een huis en verdween.