Nachtklas

Yuuki liep naar het schoolgebouw het was groot er branden licht in een paar lokalen.
Ze liep door de hoofdingang ze hoorde allemaal geluiden, het waren vast leraren die dingen gingen klaar zetten of mensen die nog op school dingen moesten doen.
Eerst liep ze naar haar kluisje en haalde haar tekenspullen er uit.
Daarna liep ze een trap op en liep een deur door en keek het lokaal rond er was nog niemand op de leraar na.
Yuuki knikte even als begroeting en ging op een hoge rij zitten en legde haar blok neer en pakte een potlood en begon te schetsen.

Langzaam liep Mearl naar het gebouw ze kende het nog niet.
"waar moet ik heen?" vroeg ze aan gewoon aan iemand die dicht bij was.
De jongen keek haar aan en vroeg wat ze moest doen of waar ze moest zijn.
"o ik wil op deze school komen." zei ze lief.
De jongen wees naar een deur en langzaam liep Mearl naar die deur toe.
"mag ik....." ze maakte haar zin niet af want voor ze het wist werd de deur open getrokken en werd ze meegesleurt.
De man liet zijn tanden zien "waag het niet me te laten schrikken of wil je een vampier worden?" vroeg de man.
"euhm meneer ik ben er al een." zei ze droog en ze liet haar hoektanden zien.
"o jij bent van die posters." zei hij droog terug.

een half uurtje later.

na ene tijdje gesproken te hebben en een formulier ingevuld had om op deze school te komen stuurde hij haar naar een klaslokaal waar nog maar een iemand zat.
"hoi." stamelde ze verlegen en keek naar de man die haar een paar spullen gaf en wegrende.
"bedankt." zei ze nog zacht snel liep ze naar het meisje toe en ging naast haar zitten.
"mooi hoor." zei ze terwijl ze haar spullen neer legde om te kijken naar de tekeningen van het meisje.

Yuuki was bezig met een landschap te maken, toen er opeens een meisje binnenkwam Yuuki grinnekte er was dus een nieuw iemand in nachtklas gezellig.
Ze besloot even te kijken wie het was en tot haar verbazing was het het meisje van de brug.
Ze glimlachtte naar haar door haar verlegenheid en zei 'hoi, ken je me nog?' vroeg ze grinnektend.
Yuuki was blij met het compliment en zei 'dankje, dit is nog niet mijn mooiste hoor.'

"even denken o ja nu weet ik het weer." zei ze zacht ze vond het eigenlijk niet leuk dat dit meisje haar niet had geholpen ze wou helemaal geen onschuldigen bijten of doden om zelf te kunnen leven.
Het was eigenlijk de schuld van dit meisje "ik hou ook van tekenen." zei ze zacht en liep een eindje bij het meisje heen nou meisje ze was wel ouder dan haar veel ouder.
Ze legde haar spullen op de plek waar ze terecht was gekomen neer en begon zelf ook te tekenen.

(ik zal wel is even als ik tijd heb en mijn camera weer gevonden heb een foto maken van een tekening die ik zelf heb gemaakt meestal van meisjes maar landschappen vind ik ook leuk om te tekenen.

Yuuki merkte dat Mearl een beetje boos op haar was omdat ze haar gewoon had laten veranderen door Cassandra, ze voelde een knagend gevoel van binnen zij was een elite vampier en was nooit gebeten.
'sorry van eerder.' zei ze zacht.
Ze staarde naar de bergen die ze had getekent en verzonk in gedachte, hoe had ze zo wreed kunnen zijn het meisje was veel jonger dan zij was.

(in real teken ik meestal manga dieren en geen landschappen ookal ben ik wel van plan dat gaan te proberen x))

"hm." mompelde ze en tekende een levensgroot oog.
Tot de meester kwam kijken naar waar ze mee bezig waren.
Snel keek ze op en liet het oog liggen zodat hij het kon zijn hij keek naar haar "heb jij dat getekent?" vroeg hij ongeloofwaardig.
"euhm ja meneer." zei ze twijfelend over hoe ze hem moest noemen.
Snel liep de man weg en kwam later met een vrouw terug die een blindoek voor zich had.
"Mevrouw dit moet je gewoon zien." riep hij zowat blij.
Hij lijdde de vrouw naar Mearls tafeltje en haalde de blinddoek van de ogen van de vrouw.
De vrouw keek verbaasd toen ze de tekening zag.

Yuuki keek naar de leraar die opgewonden was over Mearl's tekening de decaan werdt er bij gehaald die vond het een prachtige tekening.
Maar toen kreeg ze Yuuki in het oog, het schoolhoofd werd gehaald door de leraar en die keek haar met een een giftige blik aan 'Cross mijn kantoor en wel meteen.'
Yuuki stond met tegen zin op en liet haar spullen liggen, het schoolhoofd compilimenteerde Mearl nog even voor haar tekening en liep toen naar zijn kantoor.
Yuuki plofte op een stoel neer bij het bureau, het schoolhoofd ging in zijn stoel zitten en keek haar aan en zei 'je weet waarom je hier bent neem ik aan.'
Ze keek hem geergert aan en zei 'tuurlijk weet ik dat.'
Het schoolhoofd raakte geergert van Yuuki's lakse houding en sloeg met zijn handen op zijn bureau, Yuuki keek hem aan en grinnekte en zei 'daar schiet u niets mee op zeg ik maar vast.'
Het schoolhoofd sloeg zijn ogen naar het plafond en zei 'wat moet ik met jou?!'
'uhmm nou niks.' zei ze kort.
Yuuki stond op en keek hem aan en zei 'je bent me niet de baas dat zou je nu al moeten weten ik zit hier al 4 jaar vast.'
Zuchtend wees het schoolhoofd naar de deur en zei 'ga maar weer naar je lokaal.'
'oke.' zei Yuuki.
Dit was haar favorite moment op school als het schoolhoofd weer eens boos werdt en ten einde raad was dankzij haar mensen waren toch zo makkelijk te zieken.
Een kwartier later liep ze het klas lokaal weer binnen en ging weer zitten en pakte haar blok en potlood en begon er een grote draak bij te tekenen.

Mearl keek naar yuuki die weg ging en een poosje later weer terug kwam "wat was er?" vroeg ze aan Yuuki toen ze merkte dat er iets niet goed was.
Ze keek Yuuki vragend aan en toen ze geen antwoord kreeg ging ze verder met tekenen ze wist niks en tekende toen maar gewoon een reuzen oog als ze niks wist tekende ze dat meestal.
Uiteindelijk kwamen er al meerdere mensen die ook klaar gingen zitten voor de les.
En na een kwartiertje begon de les Mearl was nog druk aan het tekenen en luisterde haast niet naar wat er gezegd werd.
Langzaam sloot ze haar ogen het ging nu over geschiedenis een heel saai verhaal dus en ook tijd om een dutje te doen.
Uiteindelijk maakte degene naast haar, haar wakker ze schrok wakker en keek woedend naar de jongen die naast haar zat "waarom deed je dat?" fluisterde ze woedend naar de jongen.
De jongen maakte een gebaar alsof hij het niet wist.
Snel keek ze achterom het waren blijkbaar een paar pestjongens die de pest hebben een meisjes met nepvleugels, maar ze waren natuurlijk niet nep.
"lekker voor een vampier aan het spelen?" vroeg de jongen naast haar.
Mearl werd nu echt woedend en keek naar zijn nek die o zo zacht was ze knikte verdrietig ze speelde het alleen.
de jongen keek haar verontschuldigend aan "sorry voor als ik flauw deed wil je als deze les afgelopen is naast me in de kantine zitten ik zal wel betalen." zei de jongen vriendelijk.
"ja." zei Mearl kort en verlegen ze sloot haar ogen weer en viel in slaap.
Toen de les afgelopen was liep ze samen met de jongen naar de kantine de jongen was ongeveer even oud als zij zelf.
Ze voerde een leuk gesprek en het klikte Mearl hoefde alleen maar naar zijn spullen en vrienden te kijken en ze wist al meteen wat hij leuk vond en niet dus ze speelde wat met hem.
Uiteindelijk kwamen ze met hun hoofden dicht bij elkaar en kuste elkaar het werd steeds uitgebreider tot ze in een kast verderop terecht kwamen zodat niemand het kon zien.
Een tijdje later kwam Mearl uit de kast met wat bloed langs haar lippen die ze snel af veegde je hoorde een kleine schreeuw van de jongen die dood lag te gaan in de kast Mearl grinnikte "eigen schuld dikke bult." riep ze naar hem.

Yuuki reageerde niet op Mearl's vraag die zou het later wel horen, ze zag dat er een paar jongens haar liepen te pesten.
Waarschijnlijk een paar mensen die laat op school moesten bij leren.
Ze merkte dat Mearl met een jongen ging zoenen, ze wist ook al wat het gevolg zou zijn.
En ja Mearl's lippen waren rood toen ze uit de kast kwam, 'je moet leren je in te houden, of je brengt ons allemaal in gevaar.' beet ze haar toe en ging de kast binnen en bekeek de schade, snel rende ze naar haar kluisje ze had dit soort gevallen wel vaker gezien.
Yuuki was misschien een grote lastpost maar ze was wel de enige die de mensen kon overtuigen dat ze alleen maar gedroomt hadden.
Ze rende snel weer terug naar de kast en zag dat de jongen weg begon te zakken ze gaf hem een harde klap in zijn gezicht hij kwam weer bij en keek suf om zich heen.
Yuuki verbond snel zijn nek, ze zou hem zo naar de schoolarts brengen.
Snel pakte ze een flesje bloed uit haar zak ze had geroken aan zijn bloed wat ze moest hebben en gelukkig was het een veelkomende bloedgroep, ze goot het voorzichtig in zijn mond en zei 'slikken jij.'
Na dat de jongen een liter bloed had opgedronken tilde Yuuki hem op en hielp hem naar de schoolarts die hem van haar over nam.
Yuuki ging naar haar kluisje en legde de rest van de spullen in haar kluisje ze liep mokkend naar het lokaal en pakte haar tekenblok en potloden en bracht die ook naar haar kluisje.
Daarna liep ze naar de kantine en ging daar in een hoek zitten op de vensterbank bij een groot raam.

Mearl snauwde naar Yuuki "het is zijn eigen schuld hoor." riep ze naar Yuuki en liep naar het klaslokaal de les was weer begonnen en de docent was boos dat Mearl te laat kwam.
"Waar was je? En waar is Yuuki." riep hij naar Mearl.
"Yuuki o dat meisje zij is naar de kantine gegaan.
En ik moest nog even iets afhandelen." zei ze afwezig en ging zitten terwijl ze naar de les luisterde.
De docent liep naar de kantine toe en Mearl werd weer gepest door een paar jongens ze snauwde wat naar hun en hield zich toch maar in.
"Als ik jullie was zou ik naar jullie vriendje toe gaan." zei ze terug en ging maar wat lezen in haar boek.

Yuuki werd opeens lastig gevallen door haar leraar, ze liep mokkend naar het lokaal en zag dat die jongens Mearl weer zaten te pesten.
'ik ga al naar mijn plaats meneer.' zei ze tegen de leraar.
Langzaam ging ze naast de jongens zitten en keek ze giftig aan en siste 'pas maar op als jullie haar nog éen keer pesten breek ik jullie botten alsof het een potlood is.'
De jongens keken haar met grote ogen aan en Yuuki ging tevreden weer op haar plaats zitten naar Mearl en zei 'je begint het al te leren.'
Yuuki grinnekte Mearl leerde snel of dat leek zo maar daar kwam Yuuki vast en zeker snel achter.

"ja dankje ik heb een photografies geheugen nee grapje dat slaat nergens op." zei ze en grinnikte.
"sorry van daar net ik hou er niet van als andere me pissig maken en ja dan doe ik dat." zei ze verontschuldigend en er verscheen een bigsmile op haar gezicht.
"en bedankt nog dat je die jongens heb weggejaagd." zei ze en keek naar beneden.
"Vroeger werd ik altijd gepest en ik dacht een nieuwe school nieuwe plek daar zou ik vast niet gepest worden, maar niet dus overal word ik gepest." zei ze en ze snikte.
De jongens achter haar luisterde mee en grinnikte wat en fluisterde wat in elkaars oor.
"Dat ik anders ben wil nog niet zeggen dat ik niet aardig ben." zei ze terwijl ze achterom keek.
"of dat ik gepest word." zei ze nu iets harder zodat de jongens het zouden begrijpen wat ze hiermee bedoelde.

Yuuki keek haar vriendelijk aan en herkende iets van zichzelf in Mearl.
'weetje waarom ze me hier nu niet pesten?' zei ze tegen haar, 'omdat ik hier al 4 jaar zit en ze weten dat ik ze meer pijn kan doen dan hun mij.'
Ze luisterde naar Mearl en hoorde de jongens grinneken.
Yuuki's blik veranderde van vriendelijk naar woedend, ze stond op de leraar keek haar vreemd aan.
Yuuki sprong over de tafel heen en stond nu voor de jongen die had zitten fluisteren, 'jullie zijn een stelletje zielige laag bij de grondste onderkuipsels.' beet ze hun toe.
De jongens keken haar even aan en toen Yuuki zich omdraaide begonnen ze te fluisteren, opeens sprongen de jongens op en probeerde Yuuki te slaan, maar ze ontweek de klap zonder moeite ze draaide zich om en zei 'dat had je beter niet kunnen doen.'
Yuuki hoorde de leraar op staan achter zijn bureau, opeens raakte Yuuki's vuist een van de jongens zijn neus en er kwam een heleboel bloed uit de jongen jammerde het uit.
De leraar bulderde naar Yuuki 'naar het schoolhoofd en wel nu!'
Yuuki keek de leraar aan en zei 'jaja ik ga al.'
Ze knipoogte naar Mearl en liep toen braaf naar het kantoor van het schoolhoofd, hij keek verbaasd naar Yuuki.
'ik heb een jongen een bloedneus geslagen omdat hij een meisje peste en mij probeerde te meppen.' zei ze.
Het schoolhoofd zuchtten en zei 'ik ken het verhaal ga maar terug naar de klas maar vanavond wil ik je niet weer op mijn kantoor ontvangen begrepen?'
'ja meneer.'egrepen.'
zei Yuuki en liep weer terug naar het klaslokaal en zei tegen de leraar 'ik moest weer terug naar mijn les.'
Daarna ging ze naast Mearl zitten.

Mearl glimlachte naar Yuuki die de jongen een rake mep op zijn neus gaf "nu denk je wel anders is het niet?" zei ze glimlachend tegen de jongen die haar nu woest aan keek.
"bedankt." zei ze met een brede glimlach en ging verder tot iemand op haar rug tikte.
Langzaam draaide ze zich om met een glimlachje op haar gezicht het was een jongen die haar blijkbaar probeerde te pesten.
"Wat moet je?" vroeg ze toen geëriteerd.
"O gewoon dit." zei hij toen hij haar een klap in haar gezicht gaf "Nu durf je niet meer zo blij te kijken ik haat het als jij blij kijkt." zei hij en de jongens om hem heen begonnen te glimlachen en sommige verderop bulderde het uit.
Snel gaf ze hem ook een klap recht in zijn gezicht "wil je vechten?" zei ze tegen hem.
Hij was dan wel groter dan haar, maar dat zou zometeen in haar voordeel zijn.

Zelman verscheen ineens achter de jongen en pakte hem bij zijn nek.
''ik zou het niet proberen haar ook maar iets aan te doen vriend'' zei Zelman.
Hij duwde de jongen ruw weg. De jongen keek verbaasd naar Zelman.
Zelman grijnsde vals. ''nou wegwezen anders breek ik die nek van je'' zei hij geirriteerd.
HIj keek daarna naar Mearl en Yuuki. ''hoi'' zei hij alsof er niks aan de hand was.

Yuuki's handen jeukten gewoon om die jongens te gaan slaan maar opeens stond Zelman in de klas achter de jongen.
Ze grijnsde naar Zelman en zei 'dankje lieverd.'
Even keek ze naar de jongens die direct vlak bij de leraar gingen zitten ze waren nu als de dood om nog achterin te zitten.
'zo daar hebben we voorlopig geen last van.' zei ze.

''Ik ken ze al langer dan vandaag en ze weten dat ze niemand van mijn vrienden iets moeten flikken'' zei Zelman rustig.
Zelman keek daarna naar de larares en stak zijn hand even op.
''hallo mevrouw'' riep hij en grijnsde lichtjes.

"hou je in." zei ze grijnsend tegen zelman toen ze zijn lichte grijns zach en ze wist wat hij van plan zou zijn met de lerares.
"trouwens bedankt." ze grinnikte toen ze naar de jongens keken die nu als de doods waren om achterin te gaan zitten.
Ze glimlachte weer naar Zelman "Trouwens heb je nog lekker geslapen." zei ze toen ze dacht aan het kusje wat ze hem op zijn voorhoofd had gegeven.

Zelman keek grijnsend naar de jongens en de lerares. De lerares had Zelman nog
nooit in de hand kunnen houden. Daarna keek hij even naar Yuuki en daarna naar
Mearl. ''ja hoor kheb prima geslapen'' zei hij rustig.

Yuuki keek naar Mearl en Zelman en grinnekte, ze liep naar de vensterbank bij het grote raam en ging daar zitten en keek naar de nacht, ze zuchtte even.
Ze viel langzaam in slaap, ze zag er vredig uit.
Haar ademhaling werdt rustiger.

Tove kwam grijnzend binnengelopen. "Oeps verkeerd..." grijnsde ze en wou terug weg gaan, tot iemand haar arm vastgreep. 'Ik weet zeker dat je hier goed zit...' zei de leraar. Tove trok haar hand weg. "Goed, maar dat kan je ook zonder mijn hand vast te grijpen" siste Tove en ging ergens zitten. "Hoi allemaal!" riep ze overdreven.

Zelman keek even naar Yuuki en grijnsde lichtjes. HIj hoorde ineen een meisje
iets roepen en keek droog naar Tove. ''hoi'' zei hij rustig en grijnsde lichtjes.
Hij pakte een sigaret en deed die in zijn mond. Hij lette verder niet op de
lerares het kon hem niet schelen wat zij er van vondt.

Tove keek naar Zelman en grinnikte, daarna keek ze woest naar de jongens achteraan in de klas die om haar zaten te gniffelen en haar aan zaten te staren. "Heb ik wat van je aan?" Beet ze naar de jongens die plots stil waren.

Yuuki schrok op toen er iemand hoi riep, en flikkerde uit de vensterbank op de grond.
'welke slimerik gaat er nou roepen in de klas als er iemand slaapt.' zei Yuuki mokkend.
Ze wreef over haar eleboog waarmeer ze tegen de rand van een tafel was gekomen er kwam een grote blauwe plek.
De lerares keek even haar kant op maar las toen weer verder in haar boek.
Aan dat mens heb je ook niks dacht Yuuki mokkend.

Tove keek naar Yuuki. "Sorry dat ik je liet vallen, maar slapen op de vensterbank is ook niet echt comfortabel." zei ze lachend.