Het verlaten huis in de achterbuurt.

Zelman stond op een gebouw met de slapende Mearl in zijn armen. Hij sprong over de gebouwen heen en kwam bij een achterbuurt terecht. Hij sprong over een paar huizen en oude fletjes en kwam uiteindelijk bij het huis aan dat hij zocht. HIj sprong naar beneden en lande rustig voor de deur op de grond. Hij trapte de deur open aangezien hij zijn handen niet vrij had. Hij keek in het rond. Het was niet erg groot maar er stonden teminste een aantal meubels. Hij trapte de deur weer dicht en drukte met zijn neus het licht aan het was een zwak lichtje. Zelman liep naar een bank toe en legde Mearl er rustig en langzaam neer. Hij ging daarna zelf op een andere bank zitten en sloot zijn ogen even.

Mearl voelde dat ze ergens op werd gelegd ze deed haar ogen langzaam open "Pearl." zei ze zachtjes ze rook iets bekends en wist niet waar ze was.
Langzaam bewoog ze haar hoofd en keek om zich heen ze keek naar de bank waar ze op lag ze kende het ergens van, maar waarvan?
"waar zijn we?" vroeg ze zacht ze liet haar hoofd vallen en sloot haar ogen maar viel niet in slaap.

Zelman had zijn ogen gesloten en hoorde de stem van Mearl. Hij hield zijn ogen gewoon dicht. ''We zijn in een oud huis waar ik wel is vaker kom, hier zijn we veilig maak je geen zorgen'' zei hij rustig en haalde even diep adem. Hij legde zijn handen genietend van de rust onder zijn hoofd en grijnsde lichtjes.

Mearl hoorde wat Zelman zei het rook hier inderdaad wel muf en ook lekker ze zuchte hier zou ze kunnen schuilen voor de mensen die experimenten met haar willen doen.
"oke." zei ze zacht terwijl ze haar ogen gesloten hield langzaam viel ze weer in slaap.

Zelman opende zijn ogen en hield zijn hande onder zijn hoofd vandaan. Hij zag dat ze lag te slapen en liep naar een vrij oude kast toe. Hij haalde er zachtjes een laken uit en liep naar Mearl. Zachtjes legde hij het laken over Mearl heen en liep weer terug naar de bank. Hij deed zijn jas uit en gooide die over een stoel heen. Over zijn arm liep een lange tatoo met een rode draak met vuur erachter erop. Hij ging op de bank liggen en legde zijn handen weer onder zijn hoofd. Hij had zelf geen deken of laken maar dat vondt hij niet erg. Hij sloot zijn ogen en even later viel hij ook in slaap.

Mearl werd langzaam wakker ze had een drang dat ze hier weg moest zachtjes legde ze het deken wat Zelman op haar had gelegd aan de kant.
Langzaam sloop ze naar Zelman en gaf hem een zacht kusje op zijn voorhoofd als bedankje.
"bedankt." fluisterde ze zacht en sloop daarna langzaam weg.

Zelman lag nog een tijd te slapen. Even later werdt hij wakker. Hij rekte zicht uit en ging zitten. Hij keek naar de bank waar Mearl had gelegen en zag dat ze weg was. Hij snoof even en stond op. ''die is zeker weer op jacht ofzo'' mompelde hij en legde het laken rustig terug in de kast. Hij liep naar de deur en opende die. Het was nacht. Hij grijnsde lichtjes en sprong op een gebouw en verdween.