De nieuweling

Jirou kwam aanlopen.
Hij had gehoord van de geruchten hij geloofde ze ook.
Maar hij was niet bang want zijn bloedeigen vader was een vampier maar die was dood.
Hij hoorde wat en keek achter zich.
Er was niets te zien hij keek even naar zijn arend peta en aaide hem.

Seraphine liep rustig rond door de stad, en ze was al blij dat ze een slaapplaats
had gevonden. Haar blik glijd over de omgeving, en in de verte zag ze iemand
staan. Even blijft ze staan, maar dan loopt ze er gewoon op af. Rustig kwam ze
wat dichterbij als de persoon naar achteren had gekeken. Hallo Vertelde
Seraphine vriendelijk terwijl ze de jongeman aankijkt.

"Aangenaam"zei hij.
Hij keek naar de vrouw ze was 1 jaar ouder als hem.
En toch leek hij haar bekend.

Zelman stond tegen een paal aangeleund verderop. Hij had zijn ogen gesloten en een rook pluimpje zweefde weg van zijn sigaret. Hij opende zijn ogen rustig en zag Seraphine staan en een onbekende jongen. De jongen leek ouders als hem maar zeker geen vampier. Hij grijnsde lichtjes waardoor zijn scherpe tanden een beetje zichtbaar werden. HIj bleef rustig tegen de paal aan staan en keek naar de lucht, die vol zat met sterren en een maan.

Jirou 's oog viel op zelman.
Hij keek hem even aan en stak zelf ook een sigaret op.
Hij keek dan weer naar het meisje en wachte af.

Seraphine glimlachte even Seraphine is de naam. Vertelde ze aan de jongeman voor
haar, en ze zag dan Zelman staan waarna ze even knikt naar hem. Rustig blijft Seraphine
staan, en ze kijkt beide mannen even aan. Toch nam ze even haar flesje water, en haar
pillendoosje om de pillen eruit te halen voor haar hartziekte. Dan richt ze haar aandacht op
hen, en ze kijkt hen met een kleine glimlach aan.

"Ik ben jirou"zei hij vriendelijk.
Hij zag dat er iets viel uit het doosje.
Hij bukte zich raapte het op en gaf het aan haar.
"Je liet dit vallen"zei hij vriendelijk.


(ik moet jullie verlaten,morgen ziet u me weer)

Zelman verscheen ineens achter Jirou. ''en wie ben jij?'' vroeg hij kort. HIj gooide zijn sigaret weg en keek even naar de nek van de jongen. Zijn tong ging kort over zijn tanden en hij grijnsde licht. Hij had wel zin om weer wat bloed te laten vloeien maar wachtte nog even op het juiste moment. Hij keek kort naar Seraphina en snoof even. Het boeide hem niet dat ze erbij was. Als hij de kans kreeg zou hij zonder moeite toe happen.

Seraphine kijkt gewoon kalm als Zelman plots achter de jongeman verscheen, en ze kijkt
dan naar Jirou. Aangenaam Jirou. Vertelde Seraphine dan vriendelijk, maar dan nam
ze het aan wat er op de grond gevallen was. Rustig borg ze haar doosje pillen weer op, en
ze blijft gewoon kalm staan. Dan vraagt ze zich af of hij Jirou gaat bijten, en gelukkig had zij
er nog geen last van om gebeten te worden. Niet dat ze het erg vond, maargoed ze wilde
nog een tijd mens blijven ookal moest ze dan met die ziekte blijven zitten. Ze had de ziekte
al van haar geboorte dus erg vond ze het niet, enkel vond ze het erg dat er veel geld in ging.

Claudia kwam aangevlogen,meteen merkte ze op dat Seraphine geen vampier was en kwam greinzend dichterbij. "Laat ik me voorstellen, ik ben Claudia"zei Claudia en balde een van haar vuisten.

"Ik ben jirou"zei hij.
Hij keek naar de mensen ,waren ze vampiers net als zijn vader.
Hij keek even rond en doofde zijn sigaret.