Aangekomen

Céline kwam aanlopen,ze keek rond door het bos.Het was erg donker,ze zag niet veel.
Ze zag alleen de donkere bomen en de maan.Het was best eng.Nouja ze was neit bang.
Ze had nog nooit wat over vampiers gehoord die hier waren,maarja.
Ze zag een bankje en ging erop zitten,ze zuchtte en was erg moe.
Ze keek naar de maan.
Het was volle maan,eng dus.
Maar daar dacht ze natuurlijk niet aan.
Ze hoorde een tak kraken en keek rond.

Zelman kwam uit de bosjes gelopen. Hij had een sigaret in zijn mond en hij had zijn ogen gesloten. Hij had het gevoel dat hier nog iemand was en hij opende zijn ogen rustig. Hij was voor niemand bang al was diegene veel ouder dan hij. Hij was tenslotte een vampier en hij kon iedereen in een oogwenk doodbijten als het moest. Hij keek in het rond en zag een meisje zitten. Hij grijnsde lichtjes maar sloot zijn mond snel weer. Zijn tanden mochten niet zichtbaar zijn, iniedergeval niet zijn scherpe hoektanden. Hij keek het meisje rustig aan en haalde de sigaret uit zijn mond. Hij blaasde de rook rustig uit. ''en wat doe jij hier zo alleen in de nacht meisje?'' vroeg hij terwijl hij zijn hoektanden zoveel mogelijk onzichtbaar hield. Hij deed de sigaret weer rustig in zijn mond en wachtte op antwoord.

Céline keek op en zag de jongen,je zag hem goed door het rode haar.
Ze keek naar de rook die hij uitblaasde.
"ik ben er net en ben gwn moe" ze zweeg weer.
Ze keek terug naar de volle maan dat licht op haar schijnde.
Ze sloot haar ogen even en genoot.
Maar ze keek weer naar Zelman.

''moe he? als ik jou was zou ik hier niet rondhangen. Overal kan je een vampier tegen komen hoor, of denk je soms dat dat een dom sprookje is?'' vroeg Zelman en grijnsde lichtjes. Zijn scherpe hoektanden waren iets korter geworden dus daardoor waren ze minder zichtbaar, dat scheelde weer. Hij liep rustig naar haar toe en ging op het bankje zitten. Hij nam nog een trekje van de sigaret en gooide die daarna weg. Hij keek er kort naar en het vuur erin doofde maar het was maar een kleine moeite dus zijn ogen gloeide dit keer ook niet waardoor je niks zou vermoeden. Hij keek daarna weer rustig naar het meisje. ''als ik jou was zou ik maar een hotel ofzo opzoeken'' zei hij rustig tegen haar.

Céline keek hem aan en daarna even naar de sigaret.
Ze keek opnieuw naar hem.
"vampiers? had ik nog niet gehoord"
zou het waar zijn? ze dacht erover na.
hij maakte der vast bang ofzo dacht ze.
Ze vond hem wel stoer,ze keek naar de grond.

''zie je dat bedoel ik, ze denken dat het een grapje is, wel het is waar.. dus maak je maar gereed want als je weer alleen rondloopt dan kan je zo gepakt worden. Je hebt nu geluk dat ik er ben'' zei hij tegen haar alsof hij haar zou beschermen. Het meisje moest wel heel dom zijn als ze Zelman meteen zou vertrouwen maar waarschijnlijk verwachtte zij ook alleen maar dat het een grapje was. Maar als ze het zou doen dan was het voor Zelman alleen maar makkelijker om haar te bijten.

Céline keek hem aan,hij was zo stoer dacht ze.
"ow oke" ze zweeg en keek naar de grond
Ze voelde haar roder worden
Ze zuchtte even en keek snel naar iets anders

Zelman keek naar haar en zag dat ze rood werd. Hij grijnsde lichtjes en keek toen even naar de lucht. Dit kon nog wel is heel makkelijk gaan worden. Teminste dat hoopte hij. Hij keek even omzich heen maar er was weinig te zien doordat het nacht was. Hij richtte zijn blik weer op het meisje. ''trouwens ik ben Zelman en jij?'' vroeg hij rustig aan haar. Als ze zo was dan was ze waarschijnlijk ook wel zo dom om gewoon haar naam te zeggen tegenover een vreemde.

Céline keek hem aan toen hij wat zei.
Ze voelde warmte en ze was dus rood.
"Céline..." ze zweeg en keek naar de grond.
Ze wilde niet dat hij zag dat ze rood was

''oke en waarom zo rood?'' vroeg hij aan haar. Waarschijnlijk zou ze daar nog zenuwachtiger of verlegener van worden en dat was precies de bedoeling. Hij zou haar dan nog eerder kunnen pakken. Maar zoals hij meestal deed ging hij ook niet klieren met het vuur en soms martelde hij daar mensen mee maar niet altijd alleen als hij er echt zin in had en als hij het nodig vondt.

Céline werd nog roder en ze keek verlegen naar de grond.
Ze zweeg,ze kon er niet tegen.
Ze keek naar de volle maan en dan even naar Zelman.
Ze slikte en keek in zijn ogen.
Ze keek dan weer naar de grond.

Zelman keek licht grijnsend naar haar maar hield zijn tanden nog verborgen. ''je hoeft niet zo verlegen te zijn hoor'' fluisterde hij met een mistrieuze stem in haar oor. Hij ging daarna weer gewoon rustig recht op zitten. En zonder dat Céline het zou zien liet hij een boom in de brand vliegen. Zelman deed alsof hij er niks mee te maken had en keek verbaasd op. ''what the...'' zei hij verbaasd maar maakte zijn zin niet af hij keek naar Céline en hoopte dat ze bang zou worden.

Céline schrok toen ze het zag,ze slikte bang
Zomaar brand?
Ze keek naar de boom die aan het afbranden was
Ze hield van de natuur,nu toch
Ze keek er naar en had angstige ogen

Zelman keek droog naar haar. Hij kon nog gaan wachten maar eigenlijk had hij daar geen zin meer in. Hij vondt dat het nu tijd was om wat lol te maken. ''wel wel meisje dit is je eigen schuld, had je mij, een vampier, maar niet moeten vertrouwen'' zei hij tegen haar terwijl hij rustig op het bankje bleef zitten. Zijn ogen begonnen te gloeie en het vuur zweef over het gras heen wat ook in de brand vloog.

Céline draaide haar verschrikt om,hij een vampier?
Ze verstijfde en keek naar zijn gloeiende ogen.
Daarna lette ze meer op het brandende gras.
Ze was bang,heel bang.
Ze stond snel op en stapte achteruit.
Ze keek naar Zelman.

''ja meisje het leven is hard, maar nu zul je nooit meer zeggen dat vampiers een dom leugentje zijn of een grap'' zei Zelman en grijnsde vals. Hij stapte dichter naar haar toe en liet het vuur langzaam naar haar toe komen.

Céline stapte sneller achteruit
Opeens viel ze achterover over een boomstam
Ze schrok en viel erg hard op haar rug

''ach wat leuk, aardig van je dat je het mij zo makkelijk maakt'' zei Zelman grijsend en verdween in het niets. Hij verscheen achter Céline en keek grijnsend naar haar nek. Nog even en hij kon zijn kans pakken. Hij liet het vuur weer in de richting van Céline gaan alsof het haar einde zou worden.

Céline keek bang naar het vuur,liet hij haar achter?
Ze stond snel op en stapte achteruit
Ze botste tegen hem,ze schrok en draaide haar om
Ze kon neit meer achteruit,want dan liep ze in het vuur
Ze keek hem angstig aan

Zelman keek haar kil aan en een valse grijns liep om zijn mond. ''ik verwelkom je alvast bij de wereld van de vampieren'' zei hij droog en zette daarna zijn tanden in haar nek. Hij dronk een beetje bloed van haar en liet haar toen weer los. Hij keek haar emotieloos aan en hij liet het vuur verdwijnen. Hij veegde met zijn arm het bloed van zijn mond af.

Céline kneep haar ogen dicht,het deed pijn.
Het bloed liep over haar nek.
Ze zakte in en bleef op de grond liggen.
Haar haren kleurde rood en haar ogen ook.
Ze werd even later wakker en keek op.
Ze zag Zelman en stond op.
Ze keek hem aan met haar rode ogen.

Zelman deed een stap naar achteren en ging tegen een boom aan staan. Hij keek droog naar Céline en daarna rustig naar de lucht. Hij hoorde even later weer wat geritsel van het gras en zag dat Céline weer wakker was. ''nou nu ben je ook een vampier, en hoe voelt het?'' vroeg hij grijnsend.

Céline gaapte even en ging zitten.ze veegde het bloed af.
"duivels" ze grijnsde en zette een capuchon op xD
Ze keek grijnzend naar de grnd.

Zelman keek haar grijnsend aan. ''dus je bent me er dankbaar voor dat ik je een vampier heb gemaakt?'' vroeg hij kortaf aan haar. Hij ging recht staan en keek even omzich heen. En daarna weer rustig naar Céline met zijn zwarte kille ogen.

Céline knikte grijnzend en liep rondjes rond hem.
Ze keek naar hem toen ze rond hem liep.
Ze grijnsde